Τι κάναμε...;

Και δηλαδή, όταν τα παιδιά των παιδιών μας μας ρωτήσουν:
 
"Εσείς, όταν ο έρπων φασισμός της κυβέρνησης Ψευταρά και σία είχε καταλάβει την χώρα, τί κάνατε;" 

"Τί κάνατε όταν ένας αστυνομικός διευθυντής, απαγόρευε τις συναθροίσεις και το δικαίωμα να διαμαρτύρεστε;
Είχε κηρυχτεί κάποιος στρατιωτικός νόμος και δεν το 'χατε πάρει είδηση;" 

"Τί κάνατε όταν οι εγκάθετοι του Σόϊμπλε στο υπουργείο Οικονομικών ξαφρίζανε τις καταθέσεις σαςχωρίς προειδοποίηση, για τα χρέη προς το Δημόσιο που με το έτσι θέλω σας χρεώνανε;
Ή, τί κάνατε όταν κεφαλαιοποιούσαν και ανακεφαλαιοποιούσαν τις τράπεζες, χρεώνοντας τα βάρη στο κράτος, δηλαδή σε όλους εσάς, μέχρι την δικιά μας την γενιά;" 

"Τί κάνατε όταν ένας ημιπαράφρων βιβλιοπώλης διέλυε το σύστημα Υγείας και άφηνε εκατομμύρια ασφαλισμένους στο έλεος της τύχης;
 
Και τί κάνατε όταν συλλαμβάνανε γιαγιάδες για χρέη 600 ευρώ προς το δημόσιο;
Όταν αυτοκτονούσαν οι άνθρωποι από απόγνωση και φιλότιμο; 
Όταν η κυβέρνηση Εφιαλτών νομοθετουσε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου;" 

Εμείς τότε τί θ' απαντήσουμε;
Ότι περιμέναμε ήσυχα-ήσυχα μέχρι τις εκλογές για να ψηφίσουμε; Όπως θέλουν και υπονοούν τα πολιτικά φερέφωνα της τρόϊκας, και τα γκαιμπελάκια των ΜΜΕ;
Αυτό θα απαντήσουμε; 

Και θα 'χουμε δώσει απάντηση; Χωρίς ούτε μία απεργία διαρκείας όλων των κλάδων όλων των εργαζομένων; Χωρίς ένα τριήμερο, τετραήμερο, πενταήμερο συλλαλητήριο που θα τραντάξει και θα γκρεμίσει τους δωσίλογους;
Χωρίς φωνή; 

Κρίμα.
Και κάποτε είμαστε η πιό ελπιδοφόρα γενιά μετά τον πόλεμο...
Και πάλι κρίμα!...

mandatoforos(Ουδέν Σχόλιον)